მთავარი წაღებები
- სოციალური მედიის კომპანიები 2004 წლიდან სთხოვენ მომხმარებლებს პირადობის მოწმობასა და სხვა დოკუმენტებს მათი ვინაობის დასადასტურებლად.
- ბოლო წლებში გაიზარდა იმ ტექნიკური კომპანიების რიცხვი, რომლებიც მომხმარებლებს სთხოვენ პირადობის მოწმობებს და მოიცავდა აშშ-ს ყველა ძირითად პლატფორმას.
- ექსპერტები გვაფრთხილებენ, რომ კომპანიებს თქვენი პირადობის მოწმობის მიწოდება შესაძლოა პირადობის მოპარვის საფრთხის წინაშე დაგაყენოთ.
მას შემდეგ, რაც Apple-მა ბოლო ნაბიჯი გადადგა, რომელიც iPhone-ის მომხმარებლებს საშუალებას აძლევს შეინახონ საკუთარი ID ტელეფონში iOS 15-ით, ექსპერტებმა გააფრთხილეს, რომ ეს პრაქტიკა შესაძლოა სახიფათო იყოს, მაგრამ რაც შეეხება ტექნიკური კომპანიების მზარდ ტენდენციას, რომლებიც მომხმარებლებს სთხოვენ, მიაწოდონ პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტი გადამოწმებისთვის. მათი ასაკი თუ ვინაობა?
ექსპერტები ამბობენ, რომ ეს შესაძლოა სარისკოც იყოს.
გასულ სექტემბერში, YouTube გახდა უახლესი პლატფორმების რიგზე, რომელიც ახლა მომხმარებლებს სთხოვს წარადგინონ პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტები გადამოწმებისთვის. მიუხედავად იმისა, რომ კომპანიამ ბლოგპოსტში განმარტა, რომ ახალი პოლიტიკა შეესაბამებოდა მომავალ ევროპულ რეგულაციებს და მშობელი კომპანიის Google-ის ასაკის სპეციფიკურ წესებს, სხვა კომპანიები, როგორიცაა Facebook, Instagram და LinkedIn, წლების განმავლობაში ახორციელებდნენ პირადობის დადასტურების მსგავს პოლიტიკას.
"რაც უფრო მეტ დოკუმენტს და ნივთს მიაწვდით ნებისმიერ ორგანიზაციას, ყოველთვის არის რისკი", განუცხადა ჯეიმს ლიმ, პირადობის ქურდობის რესურსცენტრის მთავარმა ოპერაციულმა ოფიცერმა Lifewire-ს სატელეფონო ინტერვიუში.
რისკების გააზრება
ლის მიხედვით, პირადობის დადასტურების პოლიტიკა, როგორიცაა LinkedIn-ის, Facebook-ის, Instagram-ის და სხვათა მიერ გამოყენებული პოლიტიკები, გამომდინარეობს გარკვეულწილად ბოლოდროინდელი გადასვლიდან ანონიმურობიდან მომხმარებელთა სოციალურ საიტებზე "ნამდვილი სახელის" მოთხოვნებზე.
"კონფიდენციალურობის პერსპექტივიდან, თუ დაუშვით ანონიმურობა, მაშინ არ გექნებოდათ არც კონფიდენციალურობის დარღვევის და არც კიბერუსაფრთხოების საკითხის რისკი", - თქვა ლიმ. "მას არ გააჩნდა რისკის იგივე დონე ინდივიდებისთვის. ასე რომ, სოციალური მედიის უმეტესობა, კერძოდ, ანონიმურობის იდეით დაიწყო."
ამ ანონიმურობას მეორე მხარეც ჰქონდა, თუმცა დროთა განმავლობაში კომპანიებმა დაიწყეს უსაფრთხოების პოტენციური რისკების აღიარება იმის გამო, რომ არ იცოდნენ, ვისთან ურთიერთობთ ეკრანის მეორე მხარეს.
"როდესაც [ეს საკითხები] პირველად გამოჩნდა, ისინი უფრო მეტად ეხებოდა საზოგადოებრივ უსაფრთხოებას. თქვენ ვერ ხვდებოდით, ვისთან გქონდათ საქმე მეორე მხარეს…" თქვა ლიმ. "ასე რომ, თქვენ დაიწყეთ ორგანიზაციების ნახვა, რომლებიც ამბობენ: "კარგი, შენი ნამდვილი სახელი უნდა დაგვისახელო."
ანონიმურობასთან დაკავშირებული რისკების შესამცირებლად, ზოგიერთმა კომპანიამ დაიწყო "ნამდვილი სახელის" პოლიტიკის დანერგვა - რაც, ბედის ირონიით, არ იყო კამათის გარეშე.
რაც მეტ დოკუმენტს და ნივთს მიაწვდით ნებისმიერ ორგანიზაციას, ყოველთვის არის რისკი.
2014 წელს Facebook-ის პროდუქტის მთავარმა დირექტორმა კრის კოქსმა გამოაქვეყნა ბოდიში დრაგ და ლგბტქ თემის წევრების ანგარიშის მოულოდნელი ჩაკეტვის გამო კომპანიის პოლიტიკის გამო.
მან აღნიშნა, "ამგვარმა გზამ დაგვაფრთხო. ფეისბუქზე ერთმა ინდივიდმა გადაწყვიტა ამ ანგარიშებიდან რამდენიმე ასეული ყალბი გამოეცხადა", განმარტა, რომ მაშინდელი 10 წლიანი პოლიტიკა კვლავ ემსახურებოდა მომხმარებლების დაცვას. ნამდვილი ყალბი ანგარიშებიდან.
მიუხედავად იმისა, რომ სოციალური მედიის ქსელების უმეტესობა თავიდან სთხოვდა მომხმარებლებს, დაედასტურებინათ მათი ვინაობა უფრო უვნებელი გზებით, როგორიცაა ელექტრონული ფოსტის მისამართის ან ტელეფონის ნომრის დადასტურება, დროთა განმავლობაში ბევრი გაფართოვდა და მოითხოვდა სახელმწიფოს მიერ გაცემული პირადობის მოწმობის ან სხვა მსგავსი მგრძნობიარე დოკუმენტების მოთხოვნით.
"ახლა ჩვენ მივდივართ იმ წერტილამდე, როდესაც რეალურად ვაგროვებთ რწმუნებათა სიგელებს", - თქვა ლიმ. "და აქ ჩვენ დავბრუნდით მთელი წრე, სადაც არის პრობლემა - ყოველ შემთხვევაში, არსებობს პრობლემის რისკი."
უსაფრთხოების კითხვები
მიუხედავად იმისა, რომ დადასტურება, რომ სოციალური მედიის მომხმარებლები რეალური ადამიანები არიან, ზოგადად კარგია, პირადობის მოპარვის რისკი გარდაუვალია, როდესაც კომპანიები აგროვებენ მომხმარებლების პირადობის მოწმობებს მათი ვინაობის დასადასტურებლად.
"კარგია იმის დადასტურება, რომ ადამიანი არის ის, ვინც ამბობს, რომ არის სოციალური მედიის ნებისმიერ გარემოში. ეს აგვარებს უამრავ დაავადებას…" - თქვა ლიმ. "მაგრამ ჩვენ გვჯერა, რომ თქვენ კვეთთ ზღვარს, როდესაც იწყებთ რწმუნებათა სიგელების შეგროვებას."
საიდენტიფიკაციო დოკუმენტების შეგროვების ერთ-ერთი აშკარა რისკია მონაცემთა დარღვევის რისკი - ერთი შეხედვით გაუთავებელი ფენომენი, რამაც გამოიწვია გასულ წელს გამოქვეყნებული ჩანაწერების რაოდენობის მკვეთრი ზრდა.
ეს რისკები არ არის უპრეცედენტო. კომპანიის ბლოგზე გამოქვეყნებული პოსტის მიხედვით, 2016 წელს Uber-მა განიცადა მონაცემების დარღვევა, რამაც გამოიწვია ჰაკერების წვდომა დაახლოებით 600 000 მართვის მოწმობაზე.
Lifewire დაუკავშირდა Google-ს, YouTube-ს, Facebook-ს, Instagram-სა და LinkedIn-ს, რათა გაერკვია, თუ როგორ გამოიყენება და ინახება მომხმარებლის პირადობის დამადასტურებელი დოკუმენტები, მაგრამ პასუხი ჯერ არ მიგვიღია.
ნდობის საკითხები
მიუხედავად იმისა, რომ კომპანიების უმეტესობის პირადობის დადასტურების პოლიტიკა გპირდებათ მომხმარებელთა ID-ების წაშლას კონკრეტულ ვადაში, ეს დაპირებები ეყრდნობა ნდობას.
"როგორც პირმა, რომელიც წარადგენს მონაცემებს, თქვენ არ იცით. თქვენ არ გეძლევათ შეტყობინება ყოველ ჯერზე, როდესაც ისინი გაზიარებულია. თქვენ არ გეძლევათ შეტყობინება, როდესაც ისინი თეორიულად განადგურებულია", - თქვა ლიმ. "და რადგან არ იცით ვისთან არის გაზიარებული, თქვენ არ იცით რა არის მათი პოლიტიკა."
ამის გამო, ლი მომხმარებლებს ურჩევს, ყურადღებით აწონ-დაწონონ კომპანიებისთვის მათი პირადობის მოწმობის ონლაინ მიწოდების პოტენციური შედეგები.
"თუ ვინმეს აძლევთ მართვის მოწმობას, კომფორტულად გრძნობთ თავს, თუ ის დაკარგავს მასზე კონტროლს? თქვენი პირველი ინსტინქტი, როგორც წესი, საუკეთესო ინსტინქტია", - თქვა ლიმ.
