ვებ ბრაუზერები, როგორიცაა Microsoft Edge, Firefox, Chrome და Safari, ყველაზე პოპულარულ ქსელურ აპლიკაციებს შორისაა მსოფლიოში. ხალხი იყენებს ამ ბრაუზერებს ძირითადი ინფორმაციის დათვალიერებისა და სხვა საჭიროებისთვის, მათ შორის ონლაინ შოპინგისა და შემთხვევითი თამაშებისთვის. ვებ სერვერზე კომუნიკაცია ეყრდნობა ქსელის პროტოკოლებს.
ვებ სერვერები არის ის, რაც ამარაგებს კონტენტს ვებ ბრაუზერებისთვის. რასაც ბრაუზერი ითხოვს, სერვერი აწვდის ინტერნეტ ქსელის კავშირების მეშვეობით.
კლიენტ-სერვერის ქსელის დიზაინი და ვებ
ვებ ბრაუზერები და ვებ სერვერები ერთად ფუნქციონირებენ როგორც კლიენტ-სერვერის სისტემა.კომპიუტერულ ქსელში კლიენტ-სერვერი არის სტანდარტული მეთოდი აპლიკაციების დიზაინისთვის, სადაც მონაცემები ინახება ცენტრალურ ადგილებში (სერვერის კომპიუტერები) და ეფექტურად იზიარებენ ნებისმიერ სხვა კომპიუტერს (კლიენტებს) მოთხოვნით. ყველა ვებ ბრაუზერი ფუნქციონირებს როგორც კლიენტები, რომლებიც ითხოვენ ინფორმაციას ვებსაიტებიდან (სერვერებიდან).
ბრაუზერის მრავალ კლიენტს შეუძლია მოითხოვოს მონაცემები იმავე ვებსაიტიდან. მოთხოვნები შეიძლება მოხდეს სხვადასხვა დროს ან ერთდროულად. კლიენტ-სერვერის სისტემები კონცეპტუალურად ითხოვენ, რომ ყველა მოთხოვნა ერთსა და იმავე საიტზე განიხილებოდეს ერთი სერვერის მიერ. თუმცა, პრაქტიკაში, რადგან ვებ სერვერებზე მოთხოვნის მოცულობა ზოგჯერ შეიძლება გაიზარდოს ძალიან დიდი, ვებ სერვერები ხშირად აგებულია სერვერის კომპიუტერების განაწილებულ აუზად.
საიტებისთვის, რომლებიც პოპულარულია მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაში, ეს ვებ სერვერის ფონდი გეოგრაფიულად არის განაწილებული, რათა დაეხმაროს ბრაუზერებზე რეაგირების დროის გაუმჯობესებას. თუ სერვერი უფრო ახლოს არის მომთხოვნ მოწყობილობასთან, კონტენტის მიწოდების დრო უფრო სწრაფია, ვიდრე სერვერი უფრო შორს რომ იყოს.
ქსელის პროტოკოლები ვებ ბრაუზერებისა და სერვერებისთვის
ვებ ბრაუზერები და სერვერები ურთიერთობენ TCP/IP-ის გამოყენებით. ჰიპერტექსტის გადაცემის პროტოკოლი არის სტანდარტული აპლიკაციის პროტოკოლი TCP/IP-ის თავზე, რომელიც მხარს უჭერს ვებ ბრაუზერის მოთხოვნებს და სერვერის პასუხებს.
ვებ ბრაუზერები ასევე ეყრდნობიან DNS-ს URL-ებთან მუშაობისთვის. ეს პროტოკოლის სტანდარტები საშუალებას აძლევს სხვადასხვა ბრენდის ვებ ბრაუზერებს დაუკავშირდნენ სხვადასხვა ბრენდის ვებ სერვერებს თითოეული კომბინაციისთვის განსაკუთრებული ლოგიკის საჭიროების გარეშე.
ინტერნეტ ტრაფიკის უმეტესობის მსგავსად, ვებ ბრაუზერისა და სერვერის კავშირები ჩვეულებრივ გადის შუალედური ქსელის მარშრუტიზატორთა სერიით.
ვებ დათვალიერების ძირითადი სესია ასე მუშაობს:
- ადამიანი განსაზღვრავს URL-ს ბრაუზერში.
- ბრაუზერი იწყებს TCP კავშირს სერვერთან ან სერვერის აუზთან (ნაგულისხმევად 80-ე პორტის გამოყენებით) მისი IP მისამართის მეშვეობით, როგორც გამოქვეყნებულია DNS-ში. როგორც ამ პროცესის ნაწილი, ბრაუზერი ასევე აყენებს DNS-ის მოთხოვნებს URL-ის IP მისამართად გადასაყვანად.
- მას შემდეგ, რაც სერვერი დაადასტურებს TCP კავშირის თავის მხარეს, ბრაუზერი უგზავნის სერვერს HTTP მოთხოვნებს კონტენტის მისაღებად.
- მას შემდეგ, რაც სერვერი უპასუხებს გვერდის შინაარსს, ბრაუზერი იბრუნებს მას HTTP პაკეტებიდან და აჩვენებს მას შესაბამისად. კონტენტი შეიძლება შეიცავდეს ჩაშენებულ URL-ებს სარეკლამო ბანერებისთვის ან სხვა გარე კონტენტისთვის, რაც თავის მხრივ იწვევს ბრაუზერს ამ მდებარეობებისთვის TCP კავშირის ახალი მოთხოვნების გაცემას. ბრაუზერმა ასევე შეიძლება შეინახოს დროებითი ინფორმაცია, რომელსაც ეწოდება ქუქიები, კლიენტის კომპიუტერის ადგილობრივ ფაილებთან მისი კავშირების შესახებ.
- კონტენტის მოთხოვნისას აღმოჩენილი ნებისმიერი შეცდომა შეიძლება გამოჩნდეს როგორც HTTP სტატუსის ხაზები.
